Późnojesienne wieczory, zwłaszcza te z początku listopada każdego roku, sprzyjają nie tylko refleksjom o przemijaniu, ale także są dobrą okazją do odwiedzin cmentarzy. Mijając tysiące nagrobków nie tylko wspomina się swoich zmarłych, ale też czasem przychodzi refleksja, że przecież kiedyś nadejdzie moment własnej śmierci. A choć wtedy już nie będzie można osobiście zadecydować o formie pochówku - to przecież można podjąć taką decyzję jeszcze za życia.

Wspomnienia, ważne momenty - wszystko to chowamy w pamięci i sercu. Osłaniamy przed niepowołanym wzrokiem, bojąc się, że inni, stojący z boku, nie zrozumieją naszych uczuć. Podobnie jest z namiotem pogrzebowym: osłania on bowiem to, co najcenniejsze czyli Zmarłą Osobę w jej ostatniej chwili przed złożeniem do grobu.

Przyzwyczajeni do świata wykreowanego w reklamach, gdzie niemal wszyscy są piękni i młodzi - a przynajmniej szczęśliwi - często nie chcemy pamiętać, że w życiu są takie chwile, w których szczęście i radość zostają przyćmione łzami i bólem. W najbardziej dotkliwy sposób dotyczy to sytuacji, w których zmuszeni jesteśmy rozstać się z Bliską Osobą, którą zabiera śmierć.